timed out

دستیابی به ویژگی های سطحی خاص روی سیم مسی کشیده شده ممکن است شامل فرآیندها یا درمان های اضافی فراتر از عملیات سیم کشی اولیه باشد. برخی از فرآیندها و درمان های رایج برای بهبود یا اصلاح ویژگی های سطح سیم مسی عبارتند از:

آنیلینگ:

دستگاه کشش سیم مسی بازپخت شامل حرارت دادن سیم مسی تا دمای خاص و سپس سرد کردن تدریجی آن است. این فرآیند به کاهش تنش های ناشی از فرآیند کشش کمک می کند و می تواند شکل پذیری و رسانایی سیم را بهبود بخشد. همچنین ممکن است بر روکش سطح تأثیر بگذارد.

اسید شویی:

ترشی یک فرآیند شیمیایی است که اکسیدها، فلس ها و سایر ناخالصی های سطحی را از سیم مسی حذف می کند. این می تواند ظاهر و تمیزی سیم را بهبود بخشد.

آبکاری:

آبکاری فرآیندی است که در آن لایه نازکی از فلز بر روی سطح سیم مسی از طریق الکترولیز قرار می گیرد. این می تواند برای افزایش مقاومت در برابر خوردگی، لحیم کاری یا ظاهر سیم استفاده شود.

پوشش:

اعمال یک پوشش محافظ بر روی سطح سیم مسی می تواند مقاومت آن را در برابر عوامل محیطی، خوردگی و سایش بهبود بخشد. پوشش های رایج شامل مینا، قلع یا سایر مواد پلیمری است.

غیرفعال سازی سطحی:

غیرفعال سازی یک فرآیند شیمیایی است که یک لایه نازک و محافظ روی سطح سیم مسی تشکیل می دهد و مقاومت آن را در برابر خوردگی بهبود می بخشد.

سنگ زنی یا پرداخت سطحی:

برای دستیابی به سطح صاف و صیقلی روی سیم مسی می توان از فرآیندهای مکانیکی مانند سنگ زنی یا پرداخت استفاده کرد.

بافت یا اچینگ سطح:

بافت یا اچ کردن سطح سیم مسی را می توان برای اهداف زیبایی شناختی یا کاربردی انجام داد. می تواند بافت یا الگوی خاصی را برای سیم فراهم کند.

تمیز کردن اولتراسونیک:

تمیز کردن اولتراسونیک شامل استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا برای حذف آلودگی ها از سطح سیم مسی است. این فرآیند برای دستیابی به سطح بالایی از تمیزی موثر است.

پوشش سطح برای روانکاری:

اعمال یک پوشش روان کننده روی سطح سیم می تواند اصطکاک را در طول فرآیند کشش کاهش دهد و کارایی کلی را بهبود بخشد.